داستان ورود نخستین ماشین به ایران
روزی که چشم مردم به رنو روشن شد
۱۲۱سال از ورود نخستین خودرو به ایران می‌گذرد؛ یک خودروی «رنو» که مظفرالدین شاه در نخستین سفر فرنگ خود از اروپا به ایران آورد.
البته ماجرا به این سادگی که خواندید نبود؛ خزانه پول کافی برای خرید این خاصه‌خرجی‌ها نداشت. هنوز چشم هیچ ایرانی‌ای به جمال «خودرو» روشن نشده بود چه برسد به اینکه رانندگی بلد باشد.
نبود جاده آسفالته هم مانع دیگری برای ورود خودرو به ایران بود. با این حال شاه نتوانست چشم از این غول آهنی بردارد و دل از آن بکند. رئیس کمپانی رنو با ترفند «یکی بخر، دو تا ببر» توانست مظفرالدین شاه را راضی به خرید نخستین اتومبیل برای ایران کند؛ «اولین اتومبیل را به شما هدیه می‌کنیم و دومی را ۱۶۰۰فرانک به شما می‌فروشیم.» بعد هم ۲خودروی رنو را به همراه ۲راننده و ۲تکنیسین راهی ایران کرد.
مظفرالدین شاه و سوغات فرنگ تا روسیه را با قطار طی کردند و بعد از آن از راه زمینی وارد ایران شدند اما هنوز از پیچ‌های جاده خاکی رشت- قزوین عبور نکرده، یکی از این خودروها خراب شد و قبل از رسیدن به تهران از بین رفت و در همین راه جا ماند. به هر زحمتی بود خودروی دیگر به تهران رسید و مردم دارالخلافه را حیرت‌زده کرد.
برای اتومبیل جاده ساختند
تهران تا سال‌ها بعد از ورود اتومبیل جاده آسفالته ای نداشت. اندک خودروهایی که در دوره قاجار در دارالخلافه وجود داشتند روی جاده‌های خاکی و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، روی خیابان‌های سنگفرش شده حرکت می‌کردند. خیابان الماسیه یا باب‌همایون امروزی، نخستین خیابان تهران بود که در سال۱۳۱۰ به بهانه ورود ملک فیصل، پادشاه عراق به تهران، آسفالت شد. خیابان توپخانه و پهلوی هم بعد از این سال به مرور آسفالت‌کشی شدند. یکی از مهم‌ترین تغییرات تهران بعد از ورود اتومبیل، خیابان‌کشی‌های جدید بود؛ مسیرهایی که پهن‌تر از کوچه‌های قدیمی بودند و معبر میانی آن به تردد خودرو اختصاص داشت.