سریع ترین رانندگان دنیا به دنبال هزار مایل در ساعت هستند
آیا فشار موج‌های ایجادشده در حرکت فراصوتی، جت را تکه‌تکه می‌کرد؟ نوبل می‌گوید: «مردم می‌گویند این راهی پرهزینه برای خودکشی است».
قراردادن موتور جت بر روی یک خودرو و دست یابی به سرعتی باور نکردنی ، هر فرد علاقه مند به رانندگی در نهایت سرعت را به وجد می آورد .
نشریه پرمخاطب «دانستنیها» ی گروه مجلات همشهری در شماره نیمه دوم تیر ماه خود ، مقاله مجله پاپیولارساینس را درباره به قلم مایک اسپینلی و ترجمه مبین افضلی منتشر کرده که از یک اتفاق جالب خبر می دهد . سریع‌ترین رانندگان دنیا با اتومبیل‌های مجهز به موتور جت درحال تلاش هستند تا به مرزهای جدیدی از سرعت برسند. 1300 و بعد 1600 کیلومتر در ساعت سرعتی است که آنها می‌گویند دست یافتنی است.
یکی از این رانندگان ریچارد نوبل بریتانیایی است؛ سلطان بلامنازع سرعت زمینی. او سرگرم ساختن یک موشک است تا دوباره رکوردشکنی کند. تنها مشکل موجود این است که آمریکایی‌ها ممکن است از او جلو بیفتند. این رقابت در چند ماه آینده به اوج خود خواهد رسید.
مختصری از این گزارش جذاب و خواندنی در ادامه می آید و متن کامل برای علاقه مندان ، در مجله دانستنیها قابل دسترسی است.
خورشید در بیابان بلک راک نوادا نمی‌تابد، می‌سوزاند...اگر قصد دارید یک جت جنگی استارفایتر لاکهید 104 را که به یک اتومبیل سرعت تبدیل شده، با سرعتی نزدیک به سرعت صوت برانید، بهتر است قبل از گرم شدن هوا دست به‌کار شوید. ساعت 10 درحالی‌که باد آب برکه را حرکت می‌داد، تیم عقاب اتومبیل خود را به نام ایگل به پیست پنج‌ونیم کیلومتری موقتی حرکت می‌داد.
سرانجام اعضای تیم درحالی‌که مشغول بررسی فهرست بازبینی بودند، آماده و متمرکز شدند...
پیش‌از این، جت جنگنده قبلی خود را با سرعتی بیش‌از 644 کیلومتر درساعت به حرکت درآورده بودند اما قبل از اینکه برنامه خود را در چهارم جولای 2010 (سیزدهم تیر) برای رسیدن به سرعت 1288 کیلومتر درساعت (یک رکورد سرعت زمینی جدید) عملی کنند به جمع‌آوری اطلاعات کافی برای تکمیل‌کردن طراحی اتومبیل نیاز دارند.[ بعد از نگارش این مقاله، به دلیل بحران اقتصادی غرب، این برنامه برای یک سال به تعویق افتاد.]
سرعت در تاریخ
در دهه 1890 در اولین دوره برگزاری مسابقات شکستن رکورد سرعت حرکت روی زمین، یک نجیب‌زاده فرانسوی و یک راننده بلژیکی با موتورهای الکتریکی‌شان با یکدیگر به رقابت پرداختند. نهایتا راننده بلژیکی رکورد 106 کیلومتر درساعت را به‌جای گذاشت.
در 1927 با جایگزینی موتورهای دیزلی طراحی‌شده در صنعت هوایی به‌جای موتورهای الکتریکی، این رکورد با گذر از سرعت 322 کیلومتر درساعت با پیشگامی گروه بریتانیایی ارتقا یافت
.
در این گزارش به بازخوانی این مسابقات و تغییرات در طول سال های مختلف دهه های 70 و 80 پرداخته شده که حاوی اطلاعات ارزشمندی است .
در ادامه آمده است :در 15 اکتبر 1997 جت دوموتوره تراست اس‌اس‌سی ریچارد نوبل با رانندگی اندی گرین از سرعت صوت فراتر رفت و با غرشی پرطنین ساکنان بلک‌راک گرلاش نوادا را لرزاند. جت تراست اس‌اس‌سی در یک رفت و برگشت یکساعته روی پیست 1600 متری به سرعت 1228 کیلومتر درساعت رسید. این عملیات به درخواست اختصاصی فدراسیون اتومبیل فرانسه (AIF) انجام شد. این موسسه رکوردهای سرعت زمینی در جهان را بررسی و ثبت می‌کند...
فراتر از خطر
پیش از ثبت رکورد در 1997 تیم نوبل با ناشناخته‌های ترسناکی روبه‌رو بودند. جریان باد شدید چه تأثیری بر کنترل اتومبیل می‌گذاشت؟ آیا فشار موج‌های ایجادشده در حرکت فراصوتی، جت را تکه‌تکه می‌کرد؟ نوبل می‌گوید: «مردم می‌گویند این راهی پرهزینه برای خودکشی است».
تیم نوبل ثابت کرد که حرکت با سرعت مافوق صوت روی زمین لزوما منجر به مرگ نمی‌شود، اما همان‌طور که نوبل در بازدید از مرکز مهندسی گروه در دانشگاه وست اینگلند در بریستول برای من توضیح داد، خطرها هنوز مخوف هستند. حرکت جریان باد روی جسمی که دیوار صوتی را می‌شکند و به سرعت حدود یک ماخ می‌رسد، می‌تواند به طرز فاجعه‌آمیزی نیروهای نامتعادل را به اتومبیلی با طراحی ضعیف انتقال دهد. بیشترین فشار بر جلوی اتومبیل و خلا نسبی در کناره‌های آن باعث می‌شود با هر فشار و اختلالی از طرف موتور بدنه از هم بپاشد. موج ضربه‌ای نیز باید درنظر گرفته شود
همه چیز راجع به موتورهایی که بر روی این خودروها نصب و تست شده اند نیز در این قسمت از این مقاله آمده است که حاوی اطلاعات جاب توجهی است.
رقبای بی‌سروپا
اگر شم تجاری نوبل به سودش تمام می‌شود، در مقابل رقبای آمریکایی‌اش هم چندین عامل مهم برتری دارند. آنها آماتورهای‌پراشتیاقی هستند که گهگاه با یک اتومبیل در انجام کارهای باورنکردنی و بزرگ موفق می‌شوند، مثل پرواز کردن. مالکان تیم ایگل – کیت زانگی، مدیری در بویینگ و شدل، یک مدیر پروژه بازنشسته آی‌بی‌ام – زمانی طولانی در مسابقات سرعت شرکت داشتند...
ایگل هم به نوبه خود وقفه در کار را تجربه کرده. گروه برنامه‌ریزی کرده‌بود که آزمایش اتومبیلش در سرعت بالا را در پایگاه نیروی هوایی ادواردز در کالیفرنیا انجام دهد. این پیست در کنار یک دریاچه واقع شده و معروف‌ترین باند فرود برای شاتل فضایی‌ای است که وسعت و صافی ایده‌آلی برای حرکت با سرعت‌های بالا دارد و از شرایط بیابان بلک راک خیلی بهتر است...همه امیدوار بودند هدف این هفته- یعنی رسیدن به سرعت 805 کیلومتر درساعت- تحقق یابد.
اعضای گروه، هافر کارت را راه‌اندازی و موتور جی79 را روشن کردند. کامرون- پسر شدل- علامت داد، شدل حرکت کرد و اتومبیل ایگل به‌سرعت در توده گرد و خاک سفید‌رنگ بیابان ناپدید شد. در اولین مایل، شدل از صددرصد ظرفیت اتومبیل استفاده کرد؛ درحالی‌که توربین زوزه می‌کشید و گرد و غبار در پشت او بلند می‌شد اتومبیل سرعت می‌گرفت. همان‌طورکه ایگل با سرعت 200، سپس 300، پس از آن 350 مایل بر ساعت و بیشتر شتاب می‌گرفت، غرشی عمیق در بیابان طنین‌انداز شد.
