در اتومبیلرانی ایران چیزی که خیلی زیاده کمبود همه چیز ه
انواع پیست اتومبیلرانی = نداریم
اتومبیل مجهز و آماده = نداریم
راننده دوره دیده کامل = نداریم
امکانات پیشرفته کنترل و داوری = نداریم
کلاسهای یکسان با فراوانی خودرو= نداریم
اسپانسر قوی = نداریم
اضافه شدن تیم های حرفه ای در رالی = نداریم
چاپ پوستر مسابقات سرعت و رالی = نداریم
پرداخت به رانندگان= برعکس داریم
تعداد خودرو در خط پایان کلاس آزاد =کمتر از 4 دستگاه داریم
100000 تماشاچی پایتخت = تقسیم بر 100 داریم
این همه که اصل اتومبیلرانی است را نداریم اما در عوض چه چیزهای داریم
باند و باند بازی - پشت سر یکدیگر حرف زدن - بی برنامگی - مانع تراشی - گروه بندی و.......
نشتی در کنار چند راننده و مکانیک با سابقه اسم یک بنده خدائی رو می بری انگار اسم شمر رو بردی حرف و ناسزا و تحقیر که ، بار بنده خدا می کنند.
و شما هم ناچار بحث رو عوض می کنید . اگه بشه
تو اتومبیلرانی این وضع اونفدر زیاد شده که ما که کلاس روزنامه نگاری نرفتیم داریم . خیلی ساده به همه می گو یم .
از خودمان و همکاران ما بگیر تا مسئولین هیئت ها و فدارسیون راننده ها و مکانیک های کشور.
بی تعارف همه در وضع موجود مقصریم و همین نا همدلی با عث عدم رشد اتومبیلرانی و حتی تهدید پس رفت این رشته شده .
و با عث شده که استعداد ها یا وارد نشوند یا زود بروند.
می گویند فقر مادر فساد است . شاید همین نداشتن ها باعث شده بی حرمتی و غیبت پا به این ورزش بگذارد.

نقش فدارسیونها و هیئت ها از نقش حمایتی و نظارتی به نقثش اجازه می دهم و نمی دهم تبدیل شده .
اما از همه زحمات آنها تشکر می کنیم . چون با دست خالی در میدان ورزش دست و پا می زنند.
اما این انشاء مکدر را برای تمام عاشقان اتومبیلرانی و دلسوزان این ورزش نوشتیم . تا همه اهالی اتومبیلرانی
ایران از امروز با توجه به جو اخلاقی دور از شان این ورزش تلاش کنیم تا آن را آباد کنیم .
بدانیم و بخواهیم حرفی پشت سر هیچ پیشکسوت و زحمت کش این ورزش نباشد.
همه تلاش کنیم برای این ورزش حامی پیدا کنیم - آستین بالا بزنیم و بی مزد منت کمک کنیم . تا این ورزش برای خودمان و فرزندانمان خوب تنفس کند.
رانندگی خوب و جهانی چیزی نیست که در خون ایرانی نباشد.
نیمه پر لیوان را ببینیم . و انتقاد ها را روبرو مطرح کنیم . همشیه کاری کنیم . که هر مسابقه خاطره شود.
از خرید بلیط یک مسابقه تا جذب اسپانسر برای این ورزش دریغ نکنیم . و منتظر تشکر کسی نباشیم .
قضاوت خوبی و بدی افراد را به خدا واگذار کنیم . و حرمت و شخصیت همه را حفظ کنیم تا حرمت و شخصیت خود ما
حفظ شود . بی مدرک محکم جرمی را برای کسی نپذریم و زود قضاوت نکنیم .
مطمئن باشید فقط یک باند و گروه بزرگ و جود دارد . و آن موتورسواری و اتومبیلرانی ایران است.نه هیچ کلوپی نه هیچ سایتی نه هیچ هیئتی نه هیچ فدارسیونی.نه هیچ شهری و نه هیچ شخصی
رقابت خوب است و مایه پیشرفت .اما رقابتی که هر کس مسیر خود را برود و کار خود را جذاب کند . نه آنکه چوب لا چرخ دیگری بگذارد. و دیگری را نفی و تخریب کند.
کار های خوب را تحسین کنید اتومبلرانی ورزش بزرگی است و جا برای همه است . به شرط آنکه اگر پیچ سفت کن پیت استاپ هم شدی کار خودت را عالی انجام بدهی چون برنده صاحب همین هزارم ثانیه هاست .
هر جائی که فکر کردید حرکتی رو به جلو است شرکت کنید.
تا پرچم ایران بالا باشد.


carnp.com