شاید نسل های گذشته فکر نمی کردند که امروز در کلان شهری چون تهران که نماد والگوی کشور است اینطور باحجم سرسام آور خودرو روبرو شود، به طوری که به آن لقب پارکینگ یا توقفگاه عمومی را داده اند.
روزهای تهران با شب هایش تفاوتی ندارد چرا که شب و روز آن تبدیل به آرامگاهی از خودرو شده و منظره توقف خودرو در خیابان های کوچک و بزرگ، پدیده ای عادی برای شهروندان است.
شهروندی که خودرو شخصی خود را از منزل یا کوچه بیرون می آورد، دغدغه پیدا کردن جای پارک و انجام کار روزمره را داشته و شهروند دیگر اگر چه چشم امید بر گسترش حمل و نقل عمومی دارد، از منظره بی نظمی های حاصل از پارک فشرده و صحیح و ناصحیح خودروها به ستوه آمده و اعتراضش به جایی نرسیده است و اکنون با چنین مناظری انس گرفته و توقف خودروهای همسایه و سایرین را حق طبیعی آنان می داند.
عبارت «پارک نکنید، پنچر می شود» دیگر اهمیتی ندارد.
خیابان ارجمند- ساعت 13:24 ظهر
صاحب خودروی پرایدی با توقف رو به روی مغازه خوار و بار فروشی، هنگام قفل کردن ماشین به خبرنگار ایسکانیوز گفت: قبول دارم که پارک کردن روبه روی مغازه خلاف قانون بوده و حتی احتمال پنچر شدن ماشین هم وجود دارد اما برای رفتن به بانک و انجام کار روزمره ام چاره دیگری جز پارک کردن رو به روی این مغازه ندارم.
این شهروند که به خطای خود معترف است اعتراف جالب تری هم دارد. به گفته خودش، به دلیل آنکه خبرگزاری ایسکانیوز رسانه ای تصویری نیست، جسارت اعتراف آن را دارد که بگوید برای رفع و رجوع کردن کارهای روزمره اش که حداکثر به یک ساعت زمان نیاز دارد، مکان های پارک ممنوع و جاهای خلاف دیگری مثل کنار پل ها هم، اقدام به توقف خودروی خود نیز کرده است.
به گفته وی، برای صاحبان اتومبیل شخصی، دیگر چنین عبارت هایی همچون پارک نکنید، پنچر می شود طنزی بیش نبوده و اهمیتی ندارد.
"موهبتی" که خود را کارمند یک شرکت خصوصی معرفی می کند، در خصوص معضلات مربوط به پارک خودروها و کمبود پارکینگ های موجود در سطح شهر تاکید می کند: محل شرکتی که در آن مشغول به کار هستم چند کوچه با محل پارک ماشینم فاصله دارد و برای پارک کردن باید ساعتی 500 تومان به پارکبان پرداخت کنم که به این دلیل مجبور به پارک کردن خودروی خود در کوچه های دیگر هستم.
وی می افزاید: اگر چه امکان کنترل خودرو در این خیابان وجود ندارد و در کل ناامن نیز هست اما نه تنها من و سایر همکارانم بلکه بسیاری از شهروندان با طرح پارکبان که به نوعی سوء استفاده از زمین خدا است، مخالف هستیم و ماشین خود را به دور از کنترل های محسوس در خیابان های دیگری رها می کنیم و آن را به خدا می سپاریم!
*انبوه خودروهای پارک شده در تنگ ترین کوچه ها
صبوری که بنا به گفته خودش هر روز صبح زود منزل خود را به قصد انجام ورزش صبحگاهی ترک می کند، می گوید روزی را سراغ ندارم که کوچه را خلوت ببینم و غول های آهنینی به نام خودرو، کوچه را تمام و کمال مثل ارث پدری خود احاطه نکرده باشند.
وی می افزاید: اگر چه اتومبیل شخصی ندارم که با معضلات این چنینی شهروندان آشنا باشم اما حداقل با مشکلات حاصل از پارک خودروها و یا توصیف افرادی که چندین ساعت را برای پیدا کردن جای پارک صرف می کنند آشنا هستم، حتی از بوغ و صدای ماشین های سنگین باری و ... همسایگانم به ستوه آمده ام.
این شهروند اعلام می کند که حق و حقوق امثال ما که فاقد خودروی شخصی هستیم نیز رعایت نمی شود چرا که اگر مریضی در منزلمان در حال استراحت باشد، با وجود صداهای ناهنجار و آلودگی صوتی حاصل از خودروها دچار مشکلات بیشماری می شود.
سارا فرازی، شهروندی دیگر در این خصوص به خبرنگار ایسکانیوز گفت: یکی از مشکلات مربوط به اختلافات همسایگی، مربوط به پارک کردن خودروها در کوچه یا خیابان ها است.
به گفته وی، بارها شاهد جر و بحث و رد و بدل کردن حرف های ناشایست میان همسایه های خود، به دلیل بد پارک کردن یا سر و صدای حاصل از خودروها بوده است.
این شهروند اعلام می کند که علت اصلی پارک دوبله کردن مردم، نبود جای پارک مناسب است و همین دوبله پارک کردن باعث ترافیک شده و اختلافاتی را میان شهروندان ایجاد می کند.
سلیمی پس از پرداخت حق پارک خود به پارکبان در خیابان ولیعصر به خبرنگار ایسکانیوز گفت: هر وقت قصد داشتم که خودروی خود را جایی پارک کنم، از من پول خواستند و مسوولین وقتی دیدند تعداد ماشین ها زیاد شده، پارکبان گذاشتند تا پول بگیرند.
وی افزود: پارکبان یعنی هر کسی پول داشت، ماشین را از منزل بیرون بیاورد.
*طرح مساله تغییر کرد
اگرچه با هدف بررسی وضعیت سیمای شهری به سراغ عده ای از مردم رفتیم تا تاثیر ناسامانی، آلودگی صوتی، فضای ناخوشایند شهری را بر اثر ازدیاد خودروهای پارک شده در خیابان ها و کوچه های شهر تهران جویا شویم اما کمتر شهروندی به این معضل اعتراض داشته و چنین نابسمانی هایی را حاصل زندگی شهری و تولید زیاد خودروها می دانند.
عده ای نیز ساخت توقفگاه خودرو و گسترش آن را تشویق شهروندان به خرید خودرو دانستند و عده ای از وجود پارکبان ها اظهار نارضایتی می کنند که همه این نظرات حاکی از پذیرفتن این نابسامانی ها و سیمای ناهمگون شهری است که گویی زندگی شهری همین است که به چشم می آید .