خودروی های عضلانی

خودروی عضلانی یا ماسل کار برای اولین بار در ایالات متحده تولید شدند. فورد موستانگ، شورولت کامارو و دوج چلنجر از محبوب‌ترین خودروهای این کلاس هستند که در حال حاضر نیز به تولید می‌شوند.

درحالی‌که عموم مردم به مدل‌های دودر، دیفرانسیل عقب و پرقدرت آمریکایی، عضلانی یا ماسل کار می‌گویند؛ بسیاری از آن‌ها در گروه دیگری به نام کلاس پونی دسته‌بندی می‌شوند که اهمیت بیشتری در تاریخ خودروسازی جهان دارند.

کمتر کسی را می‌توان یافت که علاقه‌مند خودرو باشد و مدل موستانگ ساخت شرکت فورد را نشناسد. این محصول که اهمیت بسیار زیادی در صنعت آمریکا دارد و یکی از موفق‌ترین مدل‌های ساخت این کشور در طول تاریخ محسوب می‌شود، سال‌ها است به‌عنوان سمبل خودروهای عضلانی مطرح بوده؛ درحالی‌که این برداشت تاحدودی نادرست است و چنانچه به ابعاد آن، خصوصا در مدل‌های کلاسیک توجه کنید، متوجه تفاوت زیاد آن با مدل‌های اصلی کلاس عضلانی خواهید شد.

1950  Oldsmobile Rocket 88

پیش از این در مطلبی با عنوان قدرتمندترین خودروهای کلاسیک عضلانی‌ در تاریخ آمریکا، به معرفی و بررسی چند نمونه از مشهورترین مدل‌های این کلاس پرداختیم و اشاره کردیم که اصطلاحا به دودرهای پرقدرت آمریکایی، ماسل‌کار یا خودروی عضلانی گفته می‌شود که با تولید مدل راکت 88 ساخت اولدزمبیل در سال ۱۹۵۰ ظهور کرد؛ اما در این مطلب با دیدی حرفه‌ای تر و تخصصی؛ به این واقعیت می‌پردازیم که بسیاری از خودروهای شناخته‌شده در این کلاس، مثل فورد موستانگ در واقع در گروه پونی (اسب کوچک) قرار داشته‌اند.

 حدود سال‌های ۱۹۶۰، شرکت فورد مانند دهه‌‌های قبل از آن، قدرت بزرگی در بین خودروسازان برتر آمریکا و جهان محسوب نمی‌شد و بازار در اختیار مدل‌های پهن‌پیکر و پرمصرف شورولت، کرایسلر و امثال آن بود. با تلاش و خلاقیت مهندس ارشد فورد، لی یاکوکا، مدلی طرحی شد که نه‌تنها با فروشی باورنکردنی این شرکت را به روزهای اوج بازگرداند، بلکه سبکی جدید از خودروهای اسپرت با قیمت و مصرف سوخت مناسب معرفی کرد و به الگویی برای دیگر برندها تبدیل شد. اولین مدل موستانگ در سال ۱۹۶۵ به تولید رسید و امروزه همچنان یکی از محبوب‌ترین خودروهای ساخت آمریکا در سطح جهانی است.

Chvrolet  Camaro  1969

واژه‌ی پونی که اشاره به نژادی از اسب‌های کوچک دارد، برای تعریف کلاس خودروهایی شبیه به فورد موستانگ در سال‌های آخر دهه‌ی ۶۰ میلادی انتخاب شد. کوچک‌تر بودن این خودروها در مقایسه با دیگر مدل‌های آمریکایی و لوگوی معروف موستانگ که آن هم یک اسب درحال دویدن است، کلاس پونی را در آمریکا تعریف کرد تا تمایزی بین مدل‌های این گروه و خودروهای عصلانی باشد. هرچند در آن زمان مهم‌ترین وجه تمایز پونی‌ها و عضلانی‌ها علاوه بر اختلاف سایز بدنه، تفاوت زیاد قدرت پیشرانه بود. امروزه نه‌تنها مدل‌های عضلانی کوچک‌تر شده‌اند، که پیشرانه‌ی پونی‌ها نیز به لطف فناوری‌های مدرن مثل توربوشارژ، سوپرشارژ و اکوبوست بسیار قدرتمند شده است.

Ford  Mustang  Shelby  GT 350 R     2017

پونی‌های مشهور گذشته، مثل فورد موستانگ و شورولت کامارو، حالا در نسخه‌های خاص مثل شلبی GT و ZL1، ابرخودروهای دنیا را به چالش می‌کشند و حتی برای ثبت رکورد، در نوربرگ‌رینگ حاضر می‌شوند. از سویی دیگر، دوج چلنجر به عنوان یکی از مشهورترین خودروهای عضلانی تاریخ آمریکا، بدنه‌ای کوچک‌تر نسبت به گذشته دارد و با موستانگ و کامارو در بازار رقابت می‌کند. از دید کارشناسان و تاریخ‌نویسان خودروی جهان، دوج چلنجر تنها بازمانده‌ی خودروهای عضلانی گذشته محسوب می‌شود.

Dodge Challenger  1969