لحظاتی در کنار باران هادی زاده دختر سرو قامت موتورسوار

ماهی رو هروقت از آب بگیری تازس ...!!!

 لحظاتی در کنار باران هادی زاده دختر سرو قامت موتورسوار

در این مطلب قصد معرفی یکی از بانوان موتورسوار را داریم، وی بسیار خوش برخورد و منطقی است و 5 سال سابقه موتورسواری دارد، ادعای قهرمانی ندارد حسادت نمی کند و همه چیز را با خنده حل می کند، وی در حال حاضر یکی از بهترین موتورسیکلت های کراس را در بین دختران دارد و بدون هیچ ادعایی در پیست های مختلف روزهای مختلف هفته را پشت سر می گذارد، باران هادی زاده 31 سال سن دارد و مانند دیگر دختران از دوچرخه سواری شروع کرده و علاقه به موتورسیکلت باعث شده تا وی هم مانند دیگر دختران سوار بر موتور شد، او هم روزگاری جزو تماشاگران پیست شهران بوده و باز هم مانند اکثر دختران موتورسوار ساکن غرب تهران است، 5 سال پیش در مسیر برگشت به منزل یک خانم موتورسوار را با مادرش می بیند که از آن ماه دیگر به صورت حرفه ای وارد دنیای موتورسواری می شود و در حال حاضر با 5 سال سابقه جزو یکی از قدیمی های این رشته در بخش بانوان به حساب می آید، البته خودش اضافه کرد آن روزها که وارد موتورسواری شدم فکر می کردم دیر شده اما بعد از آن دیدم نه واقعا ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازس  !!!

آزادی موتورسواری بانوان بهت کمک کرد؟

در این 5 سال من خودم برای خودم سوار می شدم و نه مربی داشتم و نه کسی بالای سرم بود و من خودم همیشه تمرین می کردم، من ایراداتی داشتم و سال گذشته آقای جدیدی ایرادات من را برطرف کردند، آقای جدیدی باعث شد من زیاد حادثه ای ندیدم و پیشرفتم چشمگیر بود، من علاقه شدیدی به یک مسابقه داشتم حتی دوستانه ولی خب بهانه های مختلفی می آوردند و ما هم تفریحی سواری می شدیم، آقای صیدانلو پس از اینکه انتخاب شدند به ما قول دادند که در 6 ماه اول سال 95 من اجازه رسمی را برای شما می گیرم، از آن روز خود من به صورت بسیار حرفه ای این ورزش را دنبال می کنم چراکه انگیزه ای شد تا اینکه اگر یک روز مسابقه ای برگزار شد آماده باشم.

به نظرت اگر مسابقه برگزار شود چندم می شوی؟

موتورسواری همیشه علم و اعتماد به نفس نیست درصدی هم به شانس بستگی دارد و من نمی توانم در مورد خودم نظر بدهم چراکه رفقا همه خوب هستند، همه چیز دست خداست ولی من سعیم را می کنم بهترین باشم.

چرا اتومبیلرانی را انتخاب نکردی؟

من علاقه بسیاری به اتومبیلرانی داردم و بر روی دست فرمان خودم ادعا می کنم خیلی از دوستان من در اتومبیلرانی هستند و گفتند بیا مسابقات را شرکت کن اما من به دلیل اینکه هزینه های این رشته زیاد است و نمی توانیم در کنار هزینه های بالای موتورسواری فعلا کاری کنم دست نگه داشتم اما بدون شک یک روزی این کار را انجام خواهم داد.

موتورسیکلت را چرا عوض کردی؟

هرچه بیشتر تمرین کردم دیدم که موتورسیکلت 125 سی سی جوابگوی من نیست و به همین دلیل گفتم باید برای موفقیت از تجهیزات روز استفاده کنم، من کی تی ام را انتخاب کردم و بسیار راضی هستم و عاشق موتورم نیز هستم.

رسانه ها به شما بها می دهند؟

بله بها می دهند اما متاسفانه به یک سری از دوستان غیر حرفه ای بیش از حد بها داده می شود و در بین دوستان ما نیز دروغگو هم کم نیست و با دروغ خودشان را در این زمینه مطرح می کنند و رسانه هایی که بدون تحقیق سراغ هر کسی می روند آخرش اسم ما بد می شود در صورتی که حرفه ای تر ها چیزی نمی گویند، ما نه قهرمان ایران داریم نه دنیا !! کسانی که ادعای این را دارند که اولین دختران موتور ریس سوار هستند قبل از این اتفاقات خیلی از خانم هایی بودند که این موتورسیکلت ها را در حجم های 600 و 1000 سی سی تجربه کردند، ما قهرمانی نداریم چون فقط یک بار مسابقه برگزار شده 7 سال پیش که من خودم هم نبودم اون زمان اما خانواده نراقی اگر این ادعا را داشته باشند چیز بدی نیست چراکه نورا نراقی و شهرزاد نظیفی نفر اول و دوم شدند که مادر و دختر بودند.

برنامه ریس سواری بانوان در پیست چگونه بود؟

فدراسیون به ما گفت به پیست بیایید چند خانم خارجی آمدند و می خواهند شما را ببینند و علاوه بر این ما هم ببینیم که چه کسی در چه سطحی می باشد که با توجه به اینکه کسی از دختران موتورریس نداشت و همه عاریه ای بود موتورسیکلت های دوستان را گرفتیم 600 سی سی هم بودند و به پیست آمدیم و من که به صورت غیر قانونی سال های پیش موتورهای ریس را تمرین کرده بودم هرچند کم از کار خودم ناراضی نبودم، آن روز خانم نورا نراقی و من و خانم قیاسی دور پیست را کامل رفتیم و خانم بهناز شفیعی نیز نتوانستند و متاسفانه به زمین خوردند.

تو هم معروفیت رو مانند دیگر دوستانت دوست داری، درسته؟

بله این طبیعت هر فرد است و درست زمانی به خودم آمدم دیدم که در حال معروف شدن هستم ! و از کشورهای دیگر با من مصاحبه کردند ولی خب مانند دوستان دیگر زیاد دوست ندارم از خودم تبلیغ کنم و شلوغش کنم، تبلیغ را کسانی باید بکنند که کارت را ببینند نه اینکه مانند دوستی بروم در صفحه مجازی خود به بالای 40 هزار نفر بگویم من خیلی موتورسوار خوبی هستم در صورتی که اینطور نیست و باقی دوستان از او بهترند و کسانی حرف کسانی امثال این دوستمون را قبول می کنند که از پیست به دورند و عوام مردم هستند کسانی که کننده ورزشند خودشان می دانند چه کسی خوب و چه کسی بد است.

چرا شما دختران هیچ کدام هم دیگر را قبول ندارید؟!

من سعی می کنم اینطور نباشم اما خب دیگر این یک فاکتور اجتناب ناپذیر است بین دختران

موتورسواری شما علمی نبوده تا حالا ممکن است علمی شود؟

انشالله بشود حالا من با ثبت نام در پیست های مختلف و تمرین کردن زیر نظر مربی قصد دارم علمی تر یاد بگیرم این کار رو و بتونم اگز چیزی بیشتر بلدم به دوستان ارایه دهم، خیلی روزها شده من تنها تمرین می کنم و این مهم به نظرم نشان دهنده زحمتی هستش که من می کشم و دوست دارم نتیجه زحمتم رو در مسابقه ببینم، خداییش هم دوست دارم در مسابقه موفق شوم و بدون شک تلاشم را بیش از این می کنم.

چند درصد علم + چند درصد پول = موتورسواری خوب؟

50 درصد پول و 50 درصد علم ولی خب اگر پول نداشته باشیم واقعا هیچ چیز میسر نیست و اصلا نمی شود آرمان گرایانه صحبت کرد.

در این سالها ضعف مدیریتی دیدی؟

کاش زودتر به فکر این رشته می افتادند اگر تدابیری سریع می اندیشیدند واقعا به ما کمک می کرد حالا دیگر همه چیز تمام شد و رفت و خدا رو شکر در حال حاضر موتورسواری ما بر روی روال خود افتاد.

قطعا اوقاتی به این نتیجه می رسی که اینجا ایران است و این رشته هیچ جای پیشرفتی ندارد آن لحظه چه حسی بهت دست می دهد؟

من واقعا با عشق خودم سوار می شدم و می شوم و خودم علاقه دارم و حس خوبی بهم دست نمی ده قطعا زمانی که ببینیم انتهای آن هیچی نیست امیدوارم هرچه زودتر مسایل حل شود و یک مسابقه برگزار شود.

زمانی که شما پرش بلند می زنی چه حسی داری؟

چه سوال جالبی پرسیدین، نمی توانم وصف کنم، واقعا حس عجیبی دارد این کار عالی و دوست داشتنی است.

چرا شما دختران در صفحات مجازی انقدر عکس می گذارید؟ موتور همان است و لباس ها همان پس دلیل ندارد شبی 50 تا عکس!! درسته؟

والا چی بگم حرف شما متین و منظقی است و پشت این کار دلیلی هم نیست و شما اگر از هرکدام از بانوان هم بپرسید جواب منطقی نمی دهند ولی خب شهرت شیرین است و همه ما آن را دوست داریم و کسی از دیده شدن زیاد بدش نمی آید.

هزینه ها ماهی چقدر است؟

والا 1 میلیون و 500 هزارتومان به بالا

در بین شما دختران چند درصد رفاقت؟ چند درصد رقابت؟ چند درصد حسادت؟

والا باید 100 درصد رفاقت باشه ولی نیست 50 درصد حسادت هم خوبه که به رقابت برسه و در آخر رفاقت ماندگار است اما ...

خواسته ای از دست اندر کاران نداری؟

اول تشکر می کنم از کسانی که زحمت کشیدن برای آزادی این رشته، امیدوارم که کلاس های مربی گری بگذارند و ما بتوانیم با گذارندن این ادوار به کسانی که تازه وارد این رشته می شوند آموزش بدهیم.

بهترین خاطره و بدترین خاطره از موتورسواری؟

بهترین خاطره من روزی بود که موتور 80 سی سی خریدم و 1 هفته تو فکر و خیال بودم، بدترین خاطره روزی بود که در پرش خوردم زمین و موتور افتاد روی من و 4 ماه پام در گچ بود.

بهترین پیست ها کدامند ؟

پیست آزادی که می گویند اصولی ساخته شده و بین المللی هست، پیست پرند که واقعا پیست عالی و سختی می باشد که در آنجا کسی یاد بگیرد دیگر تمام پیست ها برایش سهل می شود.

صحبت با کسانی که می خواهند وارد این ورزش شوند؟

در ایران خب برای خیلی از خانواده ها جا نیفتاده و جالب نیست، اول با خانواده ها مشورت کنند و آنها را قانع کنند بعد بیایند خیلی از دوستان به صورت مخفیانه از خانواده ها سوار می شدند که اصلا این اتفاق جالبی نیست، ولی حتما بیاین وارد این رشته شوند چون هیجانش وصف نشدنی است.

چه آرزویی داری؟

مربی شوم و با مدرک بین المللی در پیست های اروپایی تمرین کنم و از آنها علم موتورسواری یاد بگیرم.

اگر فکر می کنید حرفی برای گفتن دارید ما می شنویم از طریق اینستاگرام با ما در ارتباط باشید

ارتباط با ما در اینستاگرام amir_poursina

نوشته و عکس : امیرحسین پورسینا