دعوت به مراسم ماشین بازی

میلیونها تومان خرج دستکاری و تقویت خودروها می شود

حتی زمانی که رنو 5 و پیکان تنها ماشین های نویی بودند که به خیابانهای ایران راه می یافتند، باز هم ماشین بازهایی بودند که هر چه داشتند خرج رنو و پیکانشان می کردند تا با ده ها هزار خودروی دیگری که در خیابانها می رانند، متفاوت باشد.

جوان «عشق خودرو»یی که دستش از خودروهای مد روز اروپا و آمریکا کوتاه بود، پیکان وطنی اش را با سپر بی ام و و لاستیک پهن و حتی اگزوز بلیزر چنان می آراست که «ماشین خودش» باشد، نه خودروی ایران خودرو.

اما امروز داستان ماشین بازها و ماشین بازی شان، اوج بیشتری یافته است.

نه طرحهای شکیل و چشم نواز ایتالیایی، نه طراحی مقتصدانه فرانسوی که مناسب ترافیک شلوغ شهری است، نه دقت و ظرافت ژاپنی و نه سلیقه راحت طلب و «ولنگار» آمریکایی، هیچکدام، ماشین بازها را راضی نمی کند تا از دستکاری و تغییرشکل خودروهایشان دست بکشند.

اگر روزی کار به رینگ و لاستیکهای جورواجور، تغییر جلوبندی، عوض کردن تودوزی و بوقهای شیپوری محدود می شد، امروز هستند کسانی که گاهی حاضرند حتی دو برابر ماشین ده میلیون تومانی شان خرج کنند تا حاصل کار با آنچه که پس از ساعتها طراحی و بررسی از آزمایشگاههای خودرو بیرون آمده متفاوت باشد.

ولی این گروه برای عشق و تفریح پرخرجشان با مشکلات مختلف و حتی در بعضی موارد، موانع قانونی روبرو هستند. گذشته از این، تفریح و عشق پرخرجشان، همیشه هم امن و بی خطر نیست؛ بعضی از تغییرات سلیقه ای در خودروها بدون توجه به معیارهای مهندسی انجام می شود.

راهکاری برای فروش

هم اکنون در جهان شرکت هایی مانند الپاین برای رنو، ای ام جی برای بنز و بسیاری از شرکتهای دیگر برای خودروسازان معتبر، خودروهای اسپرت و سفارشی تولید می کنند و برخی از خودروسازان نیز خود، بخش ویژه ای برای تولید خودروهای سفارشی دارند.

اما در ایران چنین موسساتی وجود ندارد و جوان ها خود ، تغییراتی بر روی خودرو به وسیله برخی تعمیر کاران انجام می دهند؛ تغییراتی که از نمای ظاهری و امکانات رفاهی خودرو تا قطعات مکانیکی و اصلی آن را در بر می گیرد. 

به عنوان نمونه خودروی پراید را که بدنه ای ضعیف دارد بدون آنکه ترمزها و فنر بندی اش طی یک کار مهندسی اصلاح شود، مجهز به موتور مزدایی می کنند که 240 اسب بخار قدرت دارد؛ یعنی بیش از چهار برابر قدرت موتور اصلی این خودرو که تنها 55 اسب بخار است.

اما اخیرا برخی شرکتهای تولید خودرو در ایران با الگوبرداری از خودروسازهای بزرگ خارجی، تصمیم گرفته اند تا به بازار خودروهای اسپرت و سفارشی وارد شوند و از علاقه و اشتیاق جوانان به خودروهای سفارشی بهره بگیرند.

گاز، موتور و موسیقی الکترونیک

نخستین قدم، شناختن بازار خودجوش و بی ضابطه ای است که در غیاب شرکتهای خودروساز، به دست خود جوان بر پا شده است.

شرکت ایران خودرو، نیمه ماه آبان سال جاری جشنواره کوچکی را برگزار کرد تا پای «ماشین باز»ها را به قلمروی خود باز کند؛ آنان را به بازدید از قسمتهای مختلف کارخانه اش دعوت کرد، باب گفتگویشان را با طراحان و مهندسان شرکت باز کرد و خودروهای دستکاری شده و تغییرشکل یافته شان را در موزه ایران خودرو، جایی که نمونه تولیدات این شرکت، از قدیمی ترین محصولات «ایران ناسیونال» تا خودروهای جدید و امروزی نگهداری می شود، به نمایش گذاشت.

با نمایش این خودروها فضای موزه  تا حدودی تغییر کرده بود. سروصدای موتورهای تقویت شده با موسیقی الکترونیکی و موردعلاقه جوانهای «ماشین باز» می آمیخت و فضای جذاب و متفاوتی را ایجاد کرده بود.

مجتبی که در این چشنواره یک پژو  ??? را به نمایش گذاشته درباره خصوصیات خودروی خود می گوید که هشت میلیون بر روی یک خودروی ?? میلیون تومانی خرج کرده تا دارای رینگ، لاستیک، فنر بندی و سیستم صوتی جدید شود.

از طرفی تزیینات داخلی خودرو تماما اسپرت شده و سیستم فرمان به طور کلی تغییر کرده و ترمزها تقویت شده اند. قدرت موتور  هم دوبرابر شده و به ??? اسب بخار رسیده است.

مجتبی علت این کار را تنها «عشق ماشین بازی» می داند و می گوید هرچند که قدرت موتور خودرویش را تقویت کرده اما با سرعت بیش از معمول رانندگی نمی کند و حتی می گوید: «دلم نمی آید که خودروی خودم را حتی در مسابقات اتومبیل رانی شرکت دهم.»

البته برخی مجتبی و سایر ماشین بازها را «جوانان قرتی» می نامند.

مجتبی راجع به این نگاه می گوید اگه به سمت عرف جهانی حرکت کنیم و شاهد باشیم که شرکت های خودروساز ما هم سیستم های جدید را بر روی تولیدات خود نصب می کنند، شاید تا حدودی این نگاه تغییر کند.

البته مجتبی قبول دارد که برخی کارهای انجام شده بر روی خودرویش استاندارد نیست و ممکن است در جامعه خطر ساز باشد.

بزهکار یا عاشق

درباره تغییر خودروها به صورت غیر استاندارد تیمور ریچار نماینده  پژو  اسپرت در ایران معتقد است که عشق ماشین بازی در جوان های ایرانی بسیار شدید است، اما برخی کارهای که بر روی  خودروها انجام می شود غیر مهندسی و خطرناک است.

 وی که یک پژو 206 را در این نمایشگاه شرکت داده می گوید برای تقویت مهندسی موتور و بهبود ترمز و فنر بندی خودرویش حدود 22 میلیون تومان خرج شده است. به گفته او، قدرت موتور این پژو تقریبا پنجاه درصد تقویت شده و از 110 اسب بخار به 170 اسب بخار رسیده است.

او معتقد است برخی خودروها که بدون تقویت سیستهای ترمز و فنر بندی، قدرت موتورشان را به صورت بی رویه افزایش می دهند، به شدت ناامن هستند.

وی می گوید تمام خودروسازهای بزرگ بخشی برای دستکاری و تقویت خودروها یا به اصطلاح تیونینگ و تولید خودروهای اسپرت دارند اما در ایران چنین چیزی نیست و تنها برخی شرکت های کوچک این کارها را انجام می دهند.

علی کلهر از رانندگان مسابقات اتومبیل رانی نیز در خصوص این عشق جوانان به خودرو می گوید در تمام دنیا خودروهای سفارشی یک راهکار برای خودروسازان است تا فروش محصولاتشان را گسترش بدهند اما معتقد است که ارتباط خودروسازان ایرانی با مصرف کنندگان در گذشته قطع بوده که به تازگی تغیراتی در این زمینه اتفاق افتاده است.

وی درباره طرز فکر جامعه نسبت به «عشق خودرو»ها و اینکه برخی فکر می کنند این افراد با سرعت های بالا در رانندگی خطرآفرینند می گوید: «این جوانان دو دسته هستند. یک گروه کسانی هستند که عاشق و علاقه مند خودروهای خود هستند و سعی می کنند اتفاقی برای خودروشان رخ ندهد ولی یک گروه دیگر، "بزهکاران رانندگی" هستند.»

البته به گفته کلهر «با برگزاری مسابقه و انجام نمایشگاههای مختلف می توان عشق این جوانان را کنترل کرد و آنها را ارضاء کرد».

پژویی شبیه به فراری

در نمایشگاه خودروهای دستکاری شده، نمونه های بسیار جالبی به چشم می خورد مثل پژوی پرشیایی که شبیه به یک خودروی فراری تغییر شکل یافته بود و درب های آن به سمت بالا باز می شد. کاپوت این خودرو، از جنس شیشه بود به گونه ای که   تغییرات انجام شده بر روی موتور نیز مشخص بود؛ درست مثل پژوی مدل 907 که مدلی نمایشی و به اصطلاح یک «خودروی مفهومی» است.

طراحی بدنه خودرو به همراه چراغ های زنونی آبی نیز ابهت خاصی به آن داده بود.

صاحب این خودرو که مهندس مکانیک است، قدرت موتور آن را بیش از پنجاه درصد افزایش داده و از میزان استاندارد که کمی کمتر از صد اسب بخار است به 150 اسب بخار رسانده. بالاترین سرعتی که او با خودرویش آزمایش کرده ??? کیلومتر در ساعت است.

البته وی می گوید به خاطر شکل غیرمعمول خودرو همیشه توسط پلیس جریمه می شود اما به خاطر عشق و علاقه ای که دارد حاضر نیست از این کار دست بکشد. 

وی معتقد است که اگر دستکاری افراد در خودروها مطلوب نیست، پس خودروسازان باید این کارها را به صورت استاندارد و کنترل شده انجام دهند تا تقاضای مشتریان را برآورده کنند.

آنگونه که یکی از مسئولان ایران خودرو می گوید، زیاد طولی نمی کشد که خودروسازان ایرانی به این خواسته بازار پاسخ مثبت بدهند.

امیر حسین‌پور، مدیر پروژه خودرو‌های سفارشی ایران خودرو، اعتقاد دارد تولید خودروهای تقویت شده و تیونینگ، «نیاز مشتری» است. او به خبرگزاری ایسنا گفته است که این شرکت خودروسازی، در حال مذاکره با نیروی انتظامی است تا مقدمات اجرای چنین برنامه ای فراهم شود و خودروهای سفارشی، طی چند مرحله بر اساس خواست مشتریان و با مبانی مهندسی تولید خواهد شد.

گام به گام با خودروهای سفارشی

در فاز یک که هم اکنون در حال اجراست، تغییرات جزئی و کلی مختلفی در خودرو داده می شود: از تودوزی های سفارشی، نصب آینه تاشو و یخچال خودرو، به کار گیری امکانات موبایل Hands Free (برای مکالمه بدون نیاز به در دست گرفتن گوشی) و سایر امکانات رفاهی گرفته تا سیستم تثبیت کننده سرعت یا «کروز کنترل» که به راننده امکان می دهد تا سرعت اتومبیل را بر میزان معینی تنظیم کند و حتی اگر پایش را از روی گاز بردارد، تا زمانی که ترمز نکند خودرو همان سرعت را حفظ خواهد کرد.

از اواخر امسال فاز دوم طرح شامل نصب سیستم‌های صوتی و سیستم‌های جدید ضد سرقت و ردیابی خودرو‌ها آغاز می‌شود.

در فاز سوم بر روی موتور EF7 که حاصل همکاری مرکز تحقیقات ایران خودرو با شرکت آلمانی بوش است، سیستم توربو شارژ نصب می شود که با تزریق هوای اضافی به موتور، بازده سوخت و قدرت آن را افزایش می دهد.

او درباره غیرقانونی بودن برخی تغییراتی که برای تقویت موتور خودروها در ایران رواج دارد هشدار می دهد: «این فعالیت‌ها معمولا مهندسی نیست و قدرت موتور بدون تقویت سیستم‌های دیگر مانند ترمز، بیش از حد افزایش داده می‌شود و راننده در این خودروها با خطر مواجه هستنند».

اما شاید بعید نباشد که حتی با ورود ایران خودرو و سایر خودروسازان ایرانی به بازار خودروهای سفارشی، باز هم «ماشین باز»ها و «عشق خودرو»هایی باشند که بخواهند طرحهای ابتکاری شان را با دست خود پیاده کنند و با دیگران «متفاوت» بمانند؛ هرچند که این تفاوت در «خطرسازی» باشد. 

گزارش سایت زیک زاک

گزارش تصویری