دوستان پیام شب هفتم در کنارش بودند ...
پیام عزیز دیگر در بین ما نیست و حالا خیلی جای خالی اش حس می شود، هرکسی که
با او دوست و یا حتی رابطه ای در حد هر چند کم داشته خنده هایش را فراموش نمی کند
و به سوگ وی نشسته است، اهالی اتومبیلرانی و علاقه مندان نیز در همین حالت هستند و
خیلی از دوستان نزدیکش به 2 نکته اشاره می کنند اول اینکه نمی توانند باور کنند و
دوم دلشان برای خنده ها و شوخ طبعی های وی تنگ شده است، همه می دانیم زندگی در
جریان است و خاک سرد اما به شخصه اینجانب هم دوست ندارم تا این دوست هم مانند
دیگران فراموش شود، دوستان نزدیکش خیلی از چیزها را در مراسم شب هفت وی یادآور
شدند و مهم ترین آن فراموش نکردن و به فکر بودنشان بود، ای دااااد بیداد ....
خیلی
از دوستان که تا به حال خنده شان را دیده بودیم برای پیام عزیز طوری گریستند که در
بین دیگر دوستان محور توجه بودند، دوستان عزیز و علاقه مند به اتومبیلرانی این
تفاوت خوبی و بدی است و چاره ای نیست همه ما این راه را در پیش داریم و نمی توانیم
از آن فرار کنیم اما سعی کنیم تا مرگی با عزت را داشته باشیم و این مهم فقط بسته
به اعمال و رفتار ماست، شب جمعه در ماه مبارک رمضان با وجود مشغله خیلی از دوستان
دیدیم که همه و همه حضور داشتند، ممنونیم از تمامی کسانی که در شبکه های اجتماعی
یاد این مرحوم را زنده نگه می دارند، باشد تا همه ما فقط در این مراسم به فکر و
یاد دوستان نباشیم و دل کسی را از خود نرنجانیم، این حرف ها نه کلیشه ای و نه شعار
است این یک ایمان و باور قلبیست که همه به آن معتقدیم.
پیام عزیز همه به یادت هستیم و یادت را گرامی خواهیم داشت. خداحافظ مرد ...
نام نیکو گر بماند ز آدمی / به کز او ماند سرای زرنگار
نوشته و عکس : امیرحسین پورسینا