همه چیز در باره خودروهای کروکی

امروزه خودروهای کروکی دونفره بشدت مورد استقبال قرار می گیرند؛ خودروهایی که با کمی دقت می توان میان آنها گلوله های آتشینی مانند لامبورگینی گالاردو یا یک جنتلمن موقر مثل فولکس واگن Eos را ببینید.

اما برای پاسخ به این پرسش که چگونه اتومبیل های کروکی به شکل و شمایل امروزی درآمدند باید به حدود یک قرن قبل بازگشت تا سیر تکامل این سبک از اتومبیل را بهتر درک کنیم.

در آغاز همه کروکی بودند!

در روزهای آغازین اختراع ماشین، تمام خودروها رو باز بودند. اولین وسایل نقلیه دارای سقف، شیشه جلو، درها و شیشه های جانبی نبودند.

خودروهای اولیه مانند فورد کوادرسایکل (چهارچرخه) که سال 1275 خورشیدی ساخته شده بود، وسیله ای سرهم بندی شده از مشتقات کالسکه های قرن سیزدهم هجری بود که ضمن حفظ سبک و فقط با تغییرات کوچکی در طراحی، خود را از وسایل نقلیه ای که موتور محرکه آن اسب بود، متمایز می کرد.

اما همچنان که موتورهای الکتریکی و موتورهای احتراقی درونسوز قوی تر می شدند، بدنه خودروها هم تکامل بیشتری می یافت. با آغاز قرن بیستم اتومبیل ها دارای سقف پارچه ای شبیه سایبان کالسکه ها شده و اولین سقف های تاشو ظهور کردند.

اما با افزایش سرعت خودروها و لزوم رانندگی در شرایط آب وهوایی مختلف ، کم کم سازندگان مجبور به محصورکردن سرنشینان در یک اتاقک کوچک شدند.

در این میان یکی از تاثیرگذارترین افراد تاریخ خودروسازی، هنری لِلاند که شرکت های کادیلاک و لینکلن را تاسیس کرد و برای اولین بار قطعات تعویض پذیر در صنعت خودروسازی را پایه گذاری کرد، نخستین خودروی دارای اتاق کاملا بسته را ​ طراحی کرد.

سال 1285 یعنی 10 سال پس از چهارچرخه فورد، شرکت کادیلاک یک اتاق خودروی کاملا محصور را به عنوان یک گزینه قابل سفارش و ساخت به مشتریانش پیشنهاد کرد.


خیلی زود ثابت شد این فکر درست بوده است. در آن زمان رانندگان کم کم زمان طولانی تری را در جاده ها می گذراندند و نه تنها نیاز داشتند در برابر عوامل آب و هوایی حفاظت شوند، بلکه باید مقابل آلودگی های ناشی از تردد اسب ها در جاده ها هم مصون می ماندند.

اتاق کاملا بسته کادیلاک آنقدر محبوب شد که این شرکت چهار سال بعد آن را به صورت یک استاندارد برای صنعت خودروسازی معرفی کرد.

رشد محبوبیت عمومی خودروهای سواری مسقف به قدری زیاد شد که این شکل اتاق در دهه پس از آن غالب شد و 90 درصد بازار را خودروهای مسقف به خود اختصاص داد. این در حالی بود که 10 سال قبل از آن کمتر از 10 درصد خودروها مسقف بودند.

بی سقفی دوباره مد شد!

هر چه از اوایل قرن چهاردهم شمسی دور می شویم، مشاهده می شود مردم کم کم در اتومبیل های سقف ثابت آن زمان احساس تنگی جا می کنند، اما اغلب خودروهای تولید شده در آن دوره پر سر و صدا، ناامن و نامطمئن بوده اند و به دلیل سرعت بالای حرکت، در صورت نبودن سقف، باد حسابی همه چیز را به هم می ریخته است.

همان موقع بود که مهندسان شرکت پژو با یک راه حل پیشرفته به میدان آمدند و با معرفی پژو 601 سقف داری که قابل جمع شدن بود، دنیا را با پدیده جدیدی روبه رو ساختند. سقف تاشوی این اتومبیل در فضای پشت سر راننده جمع می شد و روی سر مسافران عقب را می پوشاند.

این طراحی مبتکرانه پائولین ژرژ خیلی زود به استاندارد طراحی عمومی برای اتومبیل های مسقف فلزی با سقف جمع شدنی درآمد.

با وجود نوآوری شگفت انگیزی که در پلی موث صورت گرفته بود، این خودرو با آب بندی شیشه ها و سر و صدای آنها مشکل داشت. برای رفع این مشکل، مهندسان شرکت تولید درهای تمام قاب و سقف پارچه ای تاشدنی را در دستور کار خود قرار دادند.

نش رامبلر که سال 1329 خورشیدی روانه بازار شد، اولین نمونه از این خودرو بود که در آن، ریل هایی در طول سقف و ستون های پنجره ها به حفظ استحکام ساختاری سقف پارچه ای و نرم خودرو کمک می کردند، اما این سقف های پارچه ای یک مشکل بزرگ داشتند.

آنها پس از چند بار جمع و باز شدن بشدت چروک می شدند و ریخت و قیافه ماشین را به هم می ریختند.

تیم مهندسی شرکت فورد که به دنبال بازگرداندن حس زیبایی و طراحی سبک دار لینکلن کانتیننتال Mark II بود، دست به دامن اِلوود اِنگِل، طراح سرشناس خودرو شد تا لینکلن 1961 را خلق کند.

نتیجه، یک طراحی خیره کننده و ابدی بود. فروش لینکلن 1961 نسبت به مدل قبلی خود دو برابر شد. در این اتومبیل برای جمع و پنهان کردن سقف پارچه ای ماشین در فضای پشت صندلی عقب از یک مکانیسم پیچیده استفاده شده بود تا دیگر از یک سقف تاخورده و روی هم چروکیده خبری نباشد.

سانروف در مقابل سقف پارچه ای

نصب کولر در خودروهای دهه 40 خورشیدی باعث شد خودوهای سقف ثابت بیشتر از قبل مورد اقبال قرار گیرند، اما هنوز بودند راننده هایی که آرزوی رانندگی در هوای آزاد و تاختن جاده ها سوار بر یک خودروی بدون سقف را داشتند. در آن زان یک مکانیک ساده، ایده ای معرفی کرد که قدمی نوآورانه در صنعت خودروسازی را رقم زد.

هینز پرِچر آلمانی با ترکیب خودروهای با سقف تاشو و سقف ثابت، پدیده ای به نام سانروف را ابداع کرد که اقبال عمومی از آن غافلگیرکننده بود. در اصل پرچر، سانروف هایی را در گاراژ کوچک خانه اش برای مشتریان پولدار می ساخت و آنها را روی اتومبیل های سقف ثابت نصب می کرد، اما خیلی زود شرکت فورد ایده پرچر را پسندید و برای اتومبیل کوگار خود، سفارش ساخت هزاران سانروف را داد.

کوگار که از سال 1347 خورشیدی شروع به دلربایی در خیابان ها کرد، اولین اتومبیلی بود که به صورت کارخانه ای (فابریک) سانروف روی آن نصب شده بود. پرچر بعدها شرکت سانروف سازی (ASC) را تاسیس کرد. امروزه سانروف های سنتی به یک گزینه محبوب تبدیل شده اند.

سفارش نصب سانروف در خودروهای جدید افزایش زیادی داشته است، اما در این میان یک روند جدید در حال ظهور است؛ سقف بسیار بزرگ شیشه ای و کشویی. این پنل شیشه ای از ابتدا شیشه جلو تا شیشه عقب را در بر گرفته و روی دو ریل که در انتهای طرفین اتاق خودرو قرار دارد، باز و بسته می شود.

عبور نور از این پنل شیشه ای و وارد شدن آن به داخل اتاق، علاوه بر روشن کردن کابین، هیجان تازه ای به رانندگی بخشیده است. هم اکنون آئودی A8 دارای بزرگ ترین پنل شیشه ای متحرک در جهان است.

پس از آن لینکلن MKZ با پنل شیشه ای متحرک خود به مساحت 1.4 مترمربع، رتبه دوم جهان را به خود اختصاص داده است. هر دوی این خودروها تا پایان امسال به بازار عرضه خواهند شد.

آینده خودروهای سقف تاشو

اگر کار شما آینده نگری باشد، براحتی می توانید بگویید در آینده خودروهایی که دارای سقف فلزی تاشو یا جداشدنی هستند بازار خودروهای سقف تاشو را به تصرف خود در خواهند آورد.پیشرفت در علم مواد و طراحی به گونه ای است که چنین سقف هایی بدون کاستن از فاکتورهای کیفی نظیر استحکام ساختاری، سکوت داخل اتاق، مقاومت بیشتر در برابر خرابکاری و ظاهر زیبا و جذاب سقف، ضرایب آیرودینامیک خودرو را نیز پایین خواهد آورد و از همه مهم تر بسیار ارزان خواهند بود.

بعلاوه پیشرفت در مهندسی سازه باعث شده اختلاف عملکرد سقف های ثابت و متحرک هر روز کمتر و کمتر شود. این موضوع را بوضوح می توان با نگاهی به کرایسلر 200 و بوگاتی ویرون گراند اسپورت ویتس مشاهده کرد.

این روند پیشرفت عملا به آن معناست که رویای علاقه مندان به رانندگی در هوای آزاد دارد برای همه عملی می شود و دیگر مخصوص پولدارها نیست.

در این میان امکان انتخاب های بسیاری پیش روی خریداران گذاشته شده است. بعلاوه این که روش های مقرون به صرفه تری هم برای رسیدن به این رویا وجود دارد.

از کروکی های دیروز تا کروکی های امروز

می توان گفت تمام مدل های مدرن امروزی خودروهای کروکی ریشه در اتومبیل های دوران پیش از جنگ فرانسه دارند و از آنها تقلید کرده اند.



اما پژو در ساخت خودروهایی با سقف تاشو تنها نبود. سال 1318 خورشیدی یک خودرو به نام پلی موث، با ایده ای متهورانه سقف های تاشو را از آنچه بودند هم جذاب تر کرد.

جمع کردن سقف خودروهایی که سقف تاشو داشتند پیش از ساخت پلی موث به صورت دستی و با زحمت زیاد انجام می شد، اما مهندسان شرکت پلی موث با نصب یک موتور برقی انجام این کار را سریع تر، راحت تر و دلپذیرتر کردند.

علاوه بر این پلی موث یک خودروی به نسبت ارزان بود و به رشد بازار خودروهای کروکی کمک زیادی کرد.

منبع:popularmechanics
مترجم: آتنا حسن آبادی

2 0