سفر با یک دستگاه فولکس واگن ترانسپورتر( TRANSPORTER)
مقدمه:
با سلام خدمت شما عزیزان و تبریک سال جدید , خانواده من نیز مانند اکثر خانواده های ایرانی در ایام نوروز به مسافرت می روند.
خوب مشکلی که ما هر ساله با آن روبرو می شدیم تعداد زیاد اعضای خانواده و به تبع آن تعداد زیاد اتومبیل هایی که با آن به مسافرت میرویم که گاهی به 3 اتومبیل نیز می رسید.
امسال نیز تصمیم به مسافرت گرفتیم تا سری به خطه سرسبز شمال ایران و شهر تنکابن بزنیم. اما با یک وسیله جدید.
این وسیله جدید فولکس واگن ترانسپورتر بود که متعلق به شرکت پدرم بود و ما توانستیم از آن استفاده کنیم و مشکلی را که در بالا مطرح کردم را به نحوی حل و فصل کنیم.
در ادامه مقاله سعی می کنم شرحی از این اتومبیل را , البته از نظر شخص خودم به اطلاع شما برسانم.
ابتدا باید بگویم که این خودرو برای محیط هایی مثل کارخانجات سیمان , پالایشگاه ها و ... بسیار مناسب است ولی برای استفاده در سفر های بین شهری خیلی تو صیه نمی شود. علت آن است که اگر واقعا 11 نفر بخواهند سوار آن شوند دیگر جایی برای قرار دادن وسائل و چمدان ها باقی نمی ماند و این خود معضل جدیدی است که باید با یک اتومبیل دیگر آن را حل کرد .
در این خودرو 11 نفر می توانند به راحتی بنشینند , به این ترتیب که راننده با 2 نفر دیگر در ردیف جلو , 3 نفر در ردیف دوم , 2 نفر در ردیف سوم و 3 نفر در ردیف آخر که لازم به ذکر است ردیف های دوم , سوم و چهارم باید از درب عقب که در سمت راست خودرو قرار دارد وارد شوند.
برای همه افراد در این اتومبیل کمربند ایمنی در نظر گرفته شده است و این در حالی است که مدل مورد آزمایش کامل ترین مدل موجود در ایران است که از سوی شرکت خودرو سازی سینا وارد ایران شده است ولی فقط 1 کیسه هوا در این خودرو در نظر گرفته شده و آن نیز برای راننده است.
هنگامی که وارد این خودرو می شوید اولین چیزی که جلب توجه می کند ارتفاع خودرو است که واقعا در حد یک مینی بوس ارتفاع دارد که موجب تسلط کامل بر جاده می شود و این خود یکی از محاسن آن است .
کنسول جلوی این خودرو به صورت جالبی طراحی شده است , چرا که باید 3 نفر را به راحتی در ردیف جلو جای دهد. دسته دنده این خودرو کاملا در دسترس راننده قرار دارد به طوریکه اگر زیر دستی , که به صورت تا شو برای راننده طراحی شده , باز باشد , وی می تواند هنگامی که دست خود را روی آن گذارده دنده را نیز به سهولت عوض کند .
عقربه های صفحه کیلو متر این خودرو با با روشن شدن این خودرو به رنگ قرمز روشن شده تا در روز راحتر دیده شود. هنگامی که در شب چراغها را روشن می کنید صفحه کیلو متر به رنگ آبی ملایمی روشن می شود که به هیچ وجه آزار دهنده نیست .
سیستم صوتی این خودرو فقط با نوار کاست قابل استفاده است و فقط با 2 باند که در درهای جلو تعبیه شده است می توان صدای آن را شنید و این از معایب عمده این خودرو است , چرا که افرادی در ردیف دوم و سوم قرار دارند به سختی صدای آن را می شنوند چه برسد به آنهایی که در ردیف آخر قرار دارند. رادیوی این خودرو در گردنه ها نیز به راحتی امواج را دریافت می کرد , ولی نکته اینجاست که شما هیچ آنتنی بر روی بدنه خودرو ملاحظه نمی کنید . تکنولوژی در این قضیه وارد شده و با یک سیم خیلی خیلی نازک در شیشه جلو که به سختی رعیت می شود مسئله را حل کرده.
در مورد مسائل فنی این خودرو هیچ اطلاعی در دست نیست و فقط این را می توان گفت که این خودروی بزرگ از یک موتور 4 سیلندر و یک گیربکس 5 دنده دستی بسیار نرم بهره می برد و لازم به ذکر است که به علت برداشتن دفترچه راهنما از سوی وارد کننده و نیز موقعیت قرار گیری موتور در محفظه آن نتوانستم اطلاعات دقیقی ارائه کنم و شرمنده ام.
سیستم ترمز این خودرو از نوع دیسکی در هر 4 چرخ است ولی عیبی که بر آن وارد است , باصطلاح تیز است و با اندک ترمزی سرنشینان به سمت جلو خم می شود و اگر کمربند ایمنی را نبسته باشند در ترمز های کمی خطرناک شدیدا به صندلی جلوی خود برخورد می کنند.
لاستیک های این خودرو که در سایز 16 اینچ است استحکام خوبی روی جاده لغزنده دارد ولی صدای زیاد آن که به داخل کابین نفوذ می کند کمی آزار دهنده است .
سیستم تهویه این خودرو در دو قسمت جدا از هم قرار دارد. یکی برای ردیف اول و دیگری برای ردیف های دوم و سوم و چهارم , که در ردیف های عقب دریچه ها روی سقف و برای تک تک افاد تعبیه شده است.
از دیگر نکات جالب در این خودرو مصرف سوخت آن است , زمانی که ما باک این خودرو را در تهران پر کردیم , به تنکابن که رسیدیم تازه 4/1 باک خالی شده بود و توانستیم یک هفته بدون سوختگیری در شمال تردد کنیم.
نکته باقی مانده , آیینه های جانبی این خودرو است که اگر در تصاویر ملاحظه کنید از نظر طراحی با هم تفاوت دارند و من نتوانستم راز آن را کشف کنم .
در پایان این را می توان گفت , تا امکان دارد از این خودرو در مسیر های بین شهری استفاده نشود.
نویسنده : علی زرکش