رانندگی در جاده مرگ

در بروز تصادفات جاده ای، خودرو، خطای شخصی و جاده های ناایمن، سه مقصر عمده هستند که گاه ترکیب شدن همه این عوامل، نقش ویرانگر و خونباری را در جاده های ایران برجای می گذارد.

گویا دیگر رابطه بسیار جالبی بین سطح سلامت و تلفات جاده ای در ایران بزرگ برقرار شده است. هر چقدر سطح سلامت و بهداشت عمومی با مدد فناوری های نوین پزشکی بالاتر می رود و آمار فوت شدگان مبتلا به امراض مختلف کاهش می یابد اما از آن سو شاهد هستیم که به هیچ وجه در طی سال های اخیر، آمار کشته های تصادفات جاده ای در ایران، ترمز نگرفته است.

به بیان دیگر، تاکنون آمار سنگین تلفات جاده ها به خوبی از خجالت پزشکان در آمده و مرگ و میر های جاده ای موجب شده است که اهم تلاش های طبیبان ایرانی برای افزایش میانگین "امید به زندگی" در کشورما، ثمر بخش نباشد.

این که کشور ما بالاترین آمار کشته های جاده ای را در کل جهان داشته باشد، موضوع کوچک و کم اهمیتی نیست که بتوان در قالب یک یا چند گزارش به ریشه ها و عوامل آن دست یافت.

طی 32 سال گذشته، بالغ بر 800 هزار نفر از شهروندان ایرانی، طعمه ماشین و جاده ها شده اند و این ارقام وحشتناک بدین معناست که آمار تلفات جاده ای کشور، بیش از چهار برابر تعداد شهدای ما در طی هشت سال جنگ تحمیلی با کشور عراق است.

در بروز این تصادفات جاده ای، خودرو، خطای شخصی و جاده های ناایمن، سه مقصر عمده هستند که گاه ترکیب شدن همه این عوامل، نقش ویرانگر و خونباری را در جاده های ایران برجای می گذارد.

در همین راستا، محمدرضا مهماندار، فرمانده پلیس راه کشور در گفت و گو با خبرنگار «جام جم آنلاین» تاکید کرد: در وقوع تصافات جاده ای، اولین نقش حادثه ساز را خطای انسانی بر عهده دارد. اما پس از وقوع تصادف، آن علتی که منجر به تشدید تصادفات می شود و مرگ و میر شهروندان را رقم می زند، ناایمن بودن خودرو و راه های کشور است.

"یعنی اگر ایمنی راه ها و وسایل نقلیه در ایران بالاتر رود، در آن صورت خطای انسانی نباید به راحتی موجب مرگ و میر شهروندان شود."

مهاماندار در ادامه به برخی از نواقص راه های ایران در بروز تلفات جاده ای اشاره کرد و گفت: شما فرض کنید وقتی که ما یک راه دوطرفه داریم که انحراف به چپ اتومبیل، ممکن است خود به خود موجب شاخ به شاخ شدن با ماشین دیگر شود، خب طبیعی است که در این شرایط، جاده یکی از مقصران اصلی تشدید تصادف است. در حالی که اگر همین مسیر دو طرفه به بزرگراه تبدیل شود، طبیعتا دیگر اصلا تصادفات رخ به رخ در آن محور رخ نخواهد داد.

فرمانده پلیس راه کشور، مشکل راه های برون مرزی ایران را کمبود بودجه دانست و تصریح کرد: در حوزه جاده های برون مرزی ایران با مشکل ضعف در زیر ساخت ها مواجه هستیم ؛ به گونه ای که گاه متولیان امر، برای اصلاح جاده های کشور، به اندازه یک سال نیز بودجه ندارند!

"برای رفع مشکل جاده های کشور پیشنهاد داده ایم که دو روش عمده را به کار ببندند. یعنی گفتیم در حالی که فعلا برای اصلاح نقاط حادثه خیز جاده ها، بودجه و اعتبار کافی ندارید، به عنوان یک راه کوتاه مدت، به طور موقت از علایم و تابلوهای هشدار دهنده استفاده کنید تا حداقل راننده از خطرات احتمالی پیش روی خود آگاه شود و سپس در یک فرآیند میان مدت، تمام نقاط حادثه خیز جاده های ایران را در یک بازه پنج ساله اصلاح کنید."

از سوی دیگر، به گفته رئیس سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای ایران، 60 درصد کل سوانح رانندگی کشور در مسیر جاده های برون مرزی کشور رخ می دهد و همین موضوع به وضوح نشان می دهد که افزایش بودجه و بذل توجه به ایمنی جاده ها تا چه میزان بالایی می تواند در کاهش آمار تصادفات کشور موثر باشد.

با وجود آن که مطابق سخنان رئیس پلیس راهور ناجا، هم اکنون تعداد خودروهای ایران از مرز 14 میلیون گذشته است اما بسیاری از این خودروها، با استانداردهای ایمنی جهان فاصله زیادی دارند و همین امر سبب شده است که انگشت اتهام در خصوص آمار بالای تصادفات جاده ای ایران، به طور مستقیم متوجه خودروسازان داخلی باشد.

به طور مثال، در حال حاضر خودروی پراید پرتیراژترین و یکی از محبوب ترین ماشین ها در بین خانواده های ایرانی به حساب می آید اما فرمانده نیروی انتظامی کشور معتقد است که پرتیراژترین خودروی کشور، ناایمن ترین خودروی کشور نیز هست!

یعنی کلاف مبهم و سردرگم قضیه این جاست که چگونه توقع داریم وقتی پرتیراژترین خودروی کشور ما لقب ناایمن ترین خودروی کشور را نیز یدک می کشد، آمار تلفات جاده ایران، مسیر نزولی به خود بگیرد؟

امین جلالوند – خبرنگار جام جم آنلاین