دی-تی-ام، مخفف یک جمله جادوئی به زبان آلمانی و به معنای "مسابقات قهرمانی تورینگ کار آلمان" است که امروزه به عنوان علامت تجاری یکی از پر بیننده ترین و پرطرفدارترین مسابقات اتومبیلرانی تورینگ کار در اروپا محسوب
می شود.
این مسابقات از سال ۱۹۸۴ وارد رقابتهای جهانی اتومبیلرانی شد و از ابتدا پایه و اساس آن بر حضور اتومبیل هایی با شکل استاندارد اتومبیل های خیابانی، همراه با موتورهای تقویت شده بود.
اما از سال ۱۹۹۶ رقابت بر سر تکنولوژی بالا، بین شرکت های اتومبیل سازی مثل بنز و آئودی افتاد که اتومبیل هایشان در این مسابقات بیشتر به چشم می خوردند.
این رقابتها باعث شد تا از متخصصین بیشتری در تیم ها استفاده شود، در نتیجه حال و هوای استاندارد این اتومبیل ها تغییر و به نوعی هیجانی تر، مسابقه ای تر با وزنی سبک تر از حد معمول، که موتورهایشان نیز با قدرت و سرعت بیشتری کار می کرد شکل گرفت.
اتومبیلی با وزن ۱۰۷۰ کیلوگرم، شاسی آهنی، بدنه پلاستیکی و حجم موتور هشت سیلندر با ترمزهایی از فیبر کربن که به راحتی از صفر تا صد کیلومتر سرعت را در کمتر از پنج ثانیه طی می کند.
این مسابقات از سال ۱۹۹۶ به مدت سه سال برگزار نشد و پس از آن مجددا در سال ۲۰۰۰ سری مسابقات دی-تی-ام به رقابتهای اتومبیلرانی جهانی بازگشت و امروزه به عنوان بالاترین بیننده و بزرگترین برگزار کننده مسابقات اتومبیلرانی تورینگ کار اروپا به حساب می آید.
.jpg)
برند اشنایدر راننده ۴۳ ساله آلمانی تیم "لوریجینال تیل" با اتومبیل مرسدس بنز AMG، تنها راننده این سری از مسابقات است که تاکنون بیشترین قهرمانی را در آن کسب کرده است. او از سال ۱۹۹۵ تا کنون با اتومبیل بنز به پنج قهرمانی کل این مسابقات دست یافته است.
بسیاری از چهره های موفق امروز در بالاترین مرحله رقابتهای اتومبیلرانی، فرمول یک، روزگاری در مسابقات DTM بر سر رقابت بودند که از جمله آنها ژان کارلو فیسیکلا راننده ایتالیایی تیم رنو، الکس وورز راننده اتریشی تیم ویلیامز و گری پافت راننده بریتانیایی تست تیم مکلارن بنز می توان نام برد.
در این مسابقات دو راننده زن با نام های سوزی استودارت( بنز) از اسکاتلند و ونینا ایکس( ائودی) از بلژیک شرکت می کنند.
